zoekresultaten

In tegenstelling tot veel huidige kinderen had ik slechts één Barbie. Het was echter een luxe versie: ze had buigbare knieën. Daarmee kon ze nog enigszis charmant op haar ‘Panton chair’ zitten. Niet dat ik (laat staan Barbie zelf) het besef had dat die stoel een designklassieker uit 1959 was. Nee, ze was helemaal gewend aan haar luxe leventje: een prachtige trendy slaapkamer inclusief hangkast en kaptafel, moderne lampen en tafeltjes, een zwembad met toebehoren, en een garderobe waar je u tegen zegt. Voor elke gelegenheid had ze een passende outfit. Een hippe bikini, een zoetroze nachthemd met ochtendjas, een galajurk, een jeanspakje met bijpassende strandtas, een bontjas. En bij elk setje passende schoenen en laarzen. Ik herinner me nog precies dat ik bij een feestelijke gelegenheid een kledingsetje in de speelgoedwinkel (Bart Smit?) uit mocht zoeken. Met rode wangen koos ik na veel getreuzel uiteindelijk een fleurige halterjurk, paars-oranje gebloemd, met een prachtige zomerse flaphoed. De rest van haar garderobe maakte ik samen met mijn moeder. Dat was eigenlijk nóg leuker. We breiden t-truitjes en haakten mutsjes, van restjes stof knipten we sjaaltjes en naaide mijn moeder blousjes en rokjes.

Om het geluk compleet te maken, kwam enige tijd later Ken in Barbies leventje. Ken kwam er wat betreft garderobe – hoe stereotype – heel wat slechter vanaf. Hij moest het doen met twee broeken en twee jasjes. En een coltrui. Dat wil zeggen: alleen de col. Het lijfje en de mouwen zag je toch niet onder zijn jasje, moeten de makers van Mattel gedacht hebben. Ik vond dat echter zo sneu, dat ik liever naar zijn half ontblote gespierde borstkas keek, dan naar zo’n half colletje.

Maar goed, een van die twee jasjes, daar gaat het me om. Het was rood, met een witte bedrukking. Dat die bedrukking eigenlijk heel bijzonder is, ontdekte ik toen ik onlangs weer op het jasje stuitte. Het lijkt een patroon van logo’s van CocaCola, maar nadere inspectie (mijn bril helpt) leert dat er PepsiCola staat geschreven! Ik vraag me af wat dat ontwerp destijds voor consequenties had. Spande CocaCola of Pepsi een proces aan tegen Mattel? Waren de merken nog niet geregistreerd? Heeft Mattel beide partijen toestemming gevraagd? Moesten de verkopende winkels de kleding uit het assortiment nemen? En, wat vond Barbie ervan?

Waar ze het nu vast unaniem over eens zijn, is dat al die merken sterke merken zijn gebleken.

En mijn Barbie en Ken? Die zijn na ruim 35 jaar nog steeds een leuk setje!

Ank Klis